Het afscheid

Leuke liedjes duren niet lang, maar wij hebben toch wel bijna 3 maanden kunnen genieten van een liedje dat niet rap uit ons hoofd zal verdwijnen.

Op 1 april namen we voor de laatste keer de bus naar de Mother Theresa High School. Vele kinderen hoopten dat het een April fool was. Helaas was het de bittere werkelijkheid.

Het grootste deel van de dag hebben we doorgebracht tussen de kinderen, die niet veel te doen hadden. Ik denk dat we ons adres en onze handtekening aan de helft van de school hebben gegeven. Allemaal kwamen ze aanstormen met hun boekje en balpen. Anderen brachten ons snoepjes en ander lekkers; sommigen gaven zelfs een klein cadeautje. We speelden spelletjes met hen, terwijl een aantal kinderen hun afscheidswoorden voor ons aan het voorbereiden waren. En dan werd het vier uur. Tijd voor een schitterend afscheidsfeest!

Gezeteld in een comfortabele stoel, konden we eerst en vooral genieten van de danstalenten die de school rijk is. De dansmomenten, waaronder het nummer ‘Ochtendgymnastiek’ van Samson en Gert, werden telkens afgewisseld door een vijftal kinderen die hun speech voor ons naar voor brachten. Opvallend was dat de 5de standaard (Sarahs klas) goed vertegenwoordigd was. Ze vertelden één voor één mooie woorden. Zo zeiden ze dat als ze naar de bibliotheek zouden kijken, ze ons zouden herinneren. Ook dat ze het leuk en leerrijk vonden tijdens onze lessen. Dan was er nog de directeur die met zijn speech, prachtig als altijd, een warm gevoel bracht in de school en in de harten van iedereen aanwezig. Ten slotte kregen we elk een bloemenkrans rond onze nek en dan kwam het einde zeer nabij. Met enkele traantjes bij sommige meisjes en veel ‘we zullen je missen’-woorden verlieten we de schoolpoort met een vreemd maar voldaan gevoel. Het is een geweldige tijd geweest en we zullen hen allemaal nooit vergeten.

Sarah en Wim