Interview met enkele leerkrachten

Mrs. Vasanthi (37)

- How did you become a teacher at MTHS?

After I raised my children, I applied for the job.

- What subjects do you teach?

English, Maths, Natural Science

- Do you have a favourite topic you like to teach?

Environment (for example global warming).

- Do you have other tasks in school?

Arrange the examinations.

- How is your relation with the other teachers?

They are like family.

- Why did you want to become a teacher?

I feel I should guide children into good human beings.

- What do you think is important when working with children?

Loving each other.

- What is your opinion on the hitting?

Kind words will correct the child; hitting creates violence.

- Do you have a life motto?

(to her students) Whatever duties you have to do, do them in time, because afterwards time won’t come back.

Mr. Edward (28)

- How did you become a teacher at MTHS?

My uncle knew the principal well…

- What subjects do you teach?

English, Social Science (History and Civics).

- Do you have a favourite topic you like to teach?

Freedom struggle.

- Do you have other tasks in school?

Arrange symposia (debat).

- How is your relation with the other teachers?

They’re like family relatives, like brothers and sisters.

- Why did you want to become a teacher?

I got inspired by my teachers in the 4th and 5th standard. When I came home I pretended being a teacher, teaching and shouting with a ruler, but without any students.

- What do you think is important when working with children?

Make everybody good, not only the smart students.

- What is your opinion on the hitting?

If you don’t do it, you see a lot of them going the wrong way in life. By hitting them we discipline them, keep them under control.

- Do you have a life motto?

Life is a ball. Hit the ball correctly and achieve your goal.

Mrs. Begam (40)

- How did you become a teacher at MTHS?

My mother-in-law lived in this neighbourhood so I also stayed here.

- What subjects do you teach?

Natural Science, English.

- Do you have a favourite topic you like to teach?

No, I like everything.

- Do you have other tasks in school?

Arrange literary association (for example creative writing).

- How is your relation with the other teachers?

They’re friends, like brothers and sisters.

- Why did you want to become a teacher?

I liked teachers when I was a small child.

- What do you think is important when working with children?

That we don’t teach the same every year, but new things.

- What is your opinion on the hitting?

Threaten them with a stick is enough, so hitting is not necessary.

- Do you have a life motto?

Life is an ocean; you want to learn to swim.

Allemaal beestjes

Een special over dieren,

daarmee kunnen we jullie dus plezieren.

Vanuit dit land, heet als een sauna

brengen we jullie in dichtvorm een beschrijving van de fauna.

Mevrouw de koe loopt op de straat.

Let dus goed op waar je gaat of staat,

want voor je ’t weet heb je ’t aan je laars.

Ja ja, die koeien, ’t zijn kastaars!

Een zwerfkat en zwerfhond

dolen hier talrijk rond.

Een voor een graatmager

en verlangend naar een slager.

Dan heb je onze vriend met snoet

die altijd in het afval wroet.

We gaven hem de naam Zwijntje.

Hij is heel koddig, net als ’t kleintje.

Nu komen zij met zes of meer ledematen,

allesbehalve onze maten.

Muggen prikken ons lek

en dat maakt ons werkelijk gek!

Mieren liggen constant op de loer,

op zoek naar wat voer.

Spinnen kruipen op muren en uit kleren

en doen zo Wim opveren.

Kakkerlakken zeggen soms gedag.

Bah, bah, bah, bah, bah!

Gelukkig is het niet allemaal kommer en kwel,

want tussen de bomen zagen wij, o jawel,

aapjes springen en spelen met elkaar!

En nu is het gedichtje klaar.

Tsunami!

Donderdag om 15.30u vond er een overweldigende tsunami plaats in de Mother Theresa High School: de LKG werd er volledig overspoeld door kinderen met een enorme honger... naar boeken!

Vooraf hadden we ons afgevraagd of het wel genoeg kinderen zou aanspreken, een schoolbibliotheek. We besloten na een gesprek met de enthousiaste directeur om met een deel van ons ingezamelde geld een voorraad Engelstalige boeken te kopen. Harry Potter, A Series of Unfortunate Events, Goosebumps; Indische klassiekers als Ramayana en Mahabaratha; maar ook Westerse klassiekers als Robinson Crusoe en Oliver Twist namen we mee uit de boekenwinkels. We zorgden ook voor eerste lezersboekjes, stripverhalen (Asterix, Kuifje) en een grote en gevarieerde collectie non-fictie.

Donderdagochtend hield de directeur eerst een uitgebreide en humoristische speech over de voordelen van een schoolbibliotheek en boeken lezen. We gingen tijdens de lessen nog eens rond in de klassen om het uitleensysteem uit te leggen en wat reclame te maken. Om 15.30u stonden de kinderen werkelijk te drummen en te dringen om een boek te pakken te krijgen; Sarah werd er helemaal gestresst van. Maar we waren tegelijkertijd ontzettend blij: zo'n overrompeling hadden we niet verwacht! De kinderen waren dolgelukkig met hun geleende boekjes.

Vrijdag openden we opnieuw; dit keer lieten we de kinderen klas per klas komen. We hadden nog niet zo veel boeken voor jonge lezers, maar dat deerde hen duidelijk niet: zolang ze maar een boek te pakken kregen. Zo zagen we een jongetje van 8 trots lopen met zijn boek over "Atomical Energy", pratend met zijn vriendje met zijn boek over "Chemistry". We leenden in 2 dagen onze hele (!) bibliotheek uit; dat zijn voorlopig 128 boeken. Vele oprecht teleurgestelde kindjes moesten we wegsturen zonder boekje. Vandaag gingen we dus opnieuw op boekenjacht in Pondicherry.

Foto's van de bibliotheekopening kunnen jullie vinden in de reeks "Nieuwe foto's".

Sarah en Wim

Santhosha Nanban

Wat doet een Noord-Zuidstudent eigenlijk in het weekend? Dat vraag je je als trouwe bloglezer misschien wel eens af. We bereiden natuurlijk ijverig onze lesjes voor. We rusten ook een beetje uit van de toch wel lastige werkweek waarbij we van 7.30u tot 17.00u op (weg naar) school zijn. En terwijl Wim bibliotheekboeken kaft of puntenboeken digitaliseert, ga ik op zondag naar het project Sathosha Nanban.

Het project

Santhosha Nanban is een project voor straatkinderen en werkende kinderen in Pondicherry. Het is opgericht door de Waal Philip en zijn Indiase vrouw Manglorine. Ze hebben twee huizen (een voor jongens, een voor meisjes) waar ze straatkinderen opvangen die niet meer bij hun familie kunnen wonen. De meesten van hen verblijven permanent in Santhosha Nanban. Ze krijgen er eten, kleren en onderdak en Santhosha Nanban wordt dan eigenlijk hun thuis. Vaak worden deze straatkinderen door de politie naar het project gebracht.

Daarnaast heeft Santhosha Nanban ook een huiswerkbus (Mobile Tuition Centre) die elke avond op straat levende straatkinderen oppikt om samen huiswerk te maken op een rustig plaatsje. Een vriendelijke juf helpt hierbij.

Bamboefluitles en Spoken English

Op zondag is er niet zo veel te beleven voor de kinderen, dus stelde ik voor om daar iets te doen met muziek. Drie keer entertainde ik de kinderen al met bamboefluitles (ik leerde het eerst mezelf). Het zal nog een (lang) tijdje duren eer ze hun eerste concertje kunnen geven, maar het enthousiasme is alvast fantastisch. Sommige meisjes spelen al hun eerste drienootliedjes, wat mij heel erg blij maakt! Naast het blokfluiten zingen ze ook uit volle borst "If you're happy" (lees: "ishiejoreppie") en "Dudabda". Ik zing intussen ook al menig Tamil liedje, tot groot jolijt van de kinderen. Macramébandjes passeerden ook al de revue.

Op maandagavond reis ik mee met de huiswerkbus. Ik dacht dat ik de kinderen dan zou helpen met huiswerk Engels, maar ze hebben precies nooit huiswerk. De leerkracht laat de kinderen dan maar English speaken met mij. Ik doe raadspelletjes, laat hen over zichzelf vertellen en leer hen om te spreken met zinnen in plaats van met woorden (wat erg moeilijk blijkt).

De nieuwsgierige lezer onder u kan surfen naar de website http://www.santhoshananban.org/ voor meer informatie. De nieuwsgierige kijker onder u kan een kijkje nemen bij de fotoreeks met als titel "Straatkinderen".

Sarah

Een nieuwe start

De examens in de Mother Theresa High School zijn op hun einde gelopen. Jammer genoeg voor de kinderen betekent dat nog niet vakantie, maar gewoon het begin van het zesde en laatste deel van dit schooljaar.

Dit laatste deel van het jaar betekent echter dolle pret voor de 5de standaard, want zij krijgen vanaf heden bijna uitsluitend les van Ms. Sarah. Zij heeft besloten om daar Maths, English, Science en Social Science (~ geschiedenis / maatschappij) te geven. Ze wou graag een klas voor zichzelf hebben om zo de leerlingen beter te leren kennen. Op één van de nieuwe foto’s zie je haar aan het werk met de aangekochte wereldkaart, uitleggend waar Ho Chi Minh geboren werd. Maar niet enkel in het 5de klinken kreten van jolijt, ook in het 6de, 7de en 8ste viert men tegenwoordig feest daar men niet langer geslagen wordt tijdens de lessen Maths. Ik poog er de leerlingen te doen nadenken in plaats van te papegaaien. Dit blijkt echter extreem moeilijk. Ze zijn enkel goed in het vanbuiten leren van formules en het toepassen van algoritmes (bv. cijferen). Ik heb er trouwens vierkantswortels en derdemachtswortels leren berekenen zonder rekenmachine.

Woensdag zijn we op bezoek geweest naar een lerarenopleiding, op uitnodiging van de directeur, die de week daarvoor met zijn studenten naar onze school was gekomen, omdat de studenten er hun praktisch examen moesten afleggen. Blootsvoets traden we binnen. De eerste les die we observeerden was Engelse grammatica. De les werd zeer goed gedoceerd en ook de richtlijnen in het handboek sloten aan bij wat wij leren. Toen we achteraf aan een student vroegen wat het volgende vak was, kregen we als antwoord ‘No English, only Tamil’. Tjah, dat wou dus zeggen dat die waarschijnlijk niets hadden begrepen van de les… Die dag hebben we veel gepraat met Charles, een 35-jarige man die reeds vele diploma’s op zak had, zelfs priester was geweest in New York, en dus ook een vlot woordje Engels kon spreken. Hij fungeerde als onze tolk. Op het einde van de dag kregen we ook een uitgebreide uitleg van de directeur over het onderwijssysteem en andere zaken. Hij vertelde ons heel wat interessants:

- er zijn 30 lerarenopleidingen in de omgeving van Pondicherry

- in publieke scholen is het verboden om te slaan

- in publieke scholen is het onderwijs gratis, in private scholen moet men betalen

- in private scholen worden leerkrachten echter beduidend minder betaald dan in publieke scholen

- toch sturen ouders hun kinderen liever naar private scholen

Ik moet ook nog zeggen van Sarah dat ze heel blij is dat haar liefje hier samen met haar zit. En ook nog dat haar liefje heel ijverig en lief is.

Warme groeten (rond de 37°C)

Wim